Rietskyters.       Cees Veenstra

Wij, myn vrouw en ik magge krek as su feul Sneekers dur graag even met u boat tussen ut knype. Even de wiidshyd fan ut Friese laan en ut water proeve. Oans hondsje, imiddels oans derde Fries staby, met op ut skip en dan wat rondtrekke over ut water. Ok gaan we faaks even naar Drente en Overysel wer niet alleen moaie vaarroutes binne, mar ok moai fersorgde plekjes om an te legen. Foaral in Drenthe hewwe su dat goed foar elkar. Moaie toiletgebouwen bij hast ieder dorp of stad en bij veul anlegplekken. Ok wurre disse toiletgebouwen moai skoan houden deur ingehuurde skoanmaakbedryven. En dan  kenne ju dur ok nog faak foor un bitsje water tanke. Ut trekt un soad boatsjemeensen naar die moaie en fan  friendelukke meensen foarsiëne provincie Drenthe. Dat ut systeem goed werkt, siën je gau genoeg, want swerfafval fine ju hast nergens bij de anlegplekken.
Mar terug naar Fryslaan, of mut ik nou “Fryslân” skryve.
Un paar dagen leden leiden we met oans boat an de Marchjepôle in de Sjûkemar. Ut was un bloëdhiete dag en ut was dur smoardruk op en om ut eilaan. Feul dagjesmeensen met kleine boatsjes, ouladen met eten en drinken foor de hele dag. Un moai plakje op ut strandsje soeke, wat swemme of poatsje baje en ferder wat ete en drinke fansels. Mar wat ur in gaat, mut ur ok weer út. En nou komt é fraag: wér laat je dat op sun eilaan? Nou, ut antwoordt leit ferborgen, mar soms ók goed sichtbaar tussen de boomkes en in ut riet.
Útkyke dus wer at je lope en ut hondsje an de lyne houe, want andes komt ie trots met un bek vol skytpapier op syn baaske ansetten.
We gaan erges andes met oans boat lêgen, nl. in de Noarder Ouwe weg, un moai plekje om boadskappen te doën in de vlekke Joure. At dat deen is, moai op dek sitte met un potsje bier en boatsjes kieke die fanou ferskillend kanten langs fare. Nou ja, heen en weer is dér ok feul an de orde, want ut binne ok heel faak huurvalken, die ’s morgens richting de meer vare en s’avens weer terug komme. Ut lykt wel at die groep de Grutte Griene as gemiënskappelukke W.C. brúkt, want at je dér na un moaie dag met je Stabij lope mutte ju al helemaal goëd útsiën, want ut lykt wel at de rietkragen fersierd binne met ut al eerder noemde skytpapier.
En dan self met een skepke of un poepsakje foar je hoan in u haan lope foar ut geval dat ut beetsje syn behoefte op un ongewénste plek del leit. Wat ju dur an doën kenne? Ik su ut niet wete, mar ut lykt wel de wereld op syn kop.
Un ferdwaalde Dútser met hoge nood liep billeknypend  met u rol w .c. papier onder syn arm op de Marchjepôle en vroeg mij met fertrokken gesicht: “Who sind hier die toilette”?
 Ik keek de man aan en antwoordde: “Swisschen die baume”.
Hij keek me ongelovig aan en ferdween tussen de bomen.
En su kwam ur dus weer een Rietskyter bij.