Sukelade, apenoaten en kuch.

 

Ut sal omstreeks midden ’45 weest hewwe, dat ik as klein jonkje naar wat su toen de Fröbelskoal noemden toe moest. Fan un skoal konst hast niet iëns prate, ut waren twee lokaalsjes in è 1e Woudstraat.
Ut was wel un aarduch geboutsje, met un echte ingang met dubbele deuren. Boven disse deuren stón met swatte lettes op un gele ondergroan;  ‘ DACOSTA SCHOOL.’

Omdat we in è Willem de Zwijgerstraat woanden, liep ik over de Woudfaartskade, bij krúdenier S. de De Haan rechtsou de 2e Woudstraat in.  Halverwege links ou en dan un stukje deur de Prins Mauritsstraat. Ik moest dan lang skildesbedriif Geldof, wér at we later in ut foarjaar altyd un emmerke witkalk haalden om oans kelderke te witten, mar dat tersyde, want ik moest naar skoal.

Foardat ik dan weer rechtsou de 1e Woudstraat in gaan su, moest ik op ut hoekje ut “winkelsje” fan kapper Lentes foarbij. Nou was ut einluks kapster, want ut was un froumens met donker haar en un groate knoet achter in è nekke.

Su knipte die un bloempotkapsel foar vyftien cent. Mar dér gaat ut ók al weer niet om.

Ut ging om ut fólgende, toen ik ut hoekje om su naar de 1e Woudstraat, sag ik un soldaat met un geweer op ut skouder staan. Ik skrok dér su fan, da’k gelyk rechtsomkeer maakt hef en as un wilde naar hús draaft bin.

Myn moeke fertelde my toen dat ut un Canadees was, mar wat wist ik as kien nou fan oorlog.

Later su blyke dat ik op dat DACOSTA skoalsje was omdat è Canadezen in “oanze” Sperkhemskoal saten. Ut had dus alles te krijen met è befrijding fan oans laan.

Toen hoarde ik fan un friendsje, dat ur ok Canadezen in è skippesskoal

( Willem Lodewijkschool ) saten en dat su wel us súkelade, apenoaten en kuch foar de kiendes achter ut muurke bij de ingang fan è skoal del leiden.

 We binne later noch un paar keer bij de skoal an weest om wat apenoaten en súkelade te halen, mar dat het niet su lang duurt.

Un tydsje later konnen we as kiendes weer naar de kleuterklas in è Sperkhemskoal. Ok bin ik noch un skoftsje op ut kleuterskoalsje op è Ouwe Koemerk weest, mar wérom ik dér heen moest is my ontgaan, dat salle anderen miskiën wel weer wete.

 
Willem Lodewijk school


Na de oarloch hewwe  noch faak op ut sélde muurke staan, want toen begon ADVENDO dér met syn leden te oefenen. At we op è toanen stonnen, konnen we krek deur de bovenraampkes de musiekanten an ut werk siën. Dat was foar oans as kiendes hadstikke leuk om te siën en te horen,  want dur was fansels in die tyd niet seveul foar oans as kiendes. Meer as un man of tien twaaluf salle dur toen niet weest hewwe. Wie had toen in è gaten dat ut tot sun groat musiekkorps útgroeie su.

P.S. op è boveste foto sit è ingang fan ut skoalsje ( koepelsje ) boven ut jonkje dat links staat.

 

  Cees Veenstra.