De Sneeker Shantys ( met un knipoog )

 

 

Mutte jim us hore, jimme kenn eallemaat die mannen fan shantykoar Rolling Home wel.

Nou, dat loopt behoarluk ut è klau, dat hef ik wel in è gaten.

Harm Rozenberg kwam met ut idee om un shantykoar op te richten, dat sal sun kleine twintug jaar leden weest hewwe skat ik su in.

’t Was mar un klein groepke in ut begin, un man of tien- twaalf ongefeer. Su oefenden toen noch in ut ouwe Amicitia theater bij Miedema.

Mar dur was un soat belangstelling foar ut singen, sudat ur al gau meer fan die gryze koppen bij kwamen, nou ja grys, dur waren dur ok wel bij die’t ut laatste haar deur ut oufoerputsje fan è does futspoëld hadden, mar die hadden dan wel weer un beardsje of un snorke, ousakt haar noeme su dat ok wel.

In è loop fan è tiid binne su ferhúsd naar un pandsje fan Harry van der Berg, dat was in un steegje an è Súúpmerk.

Dit onderkommen was niet meer dan un klein oud woaninkje en ut “oefenlokaal” was un woankamerke fan sun vier bij vier en un halve meter, dan hast ut ók wel had.

Je stonnen elkar suwat op è toanen, mar dér hadden su ut folgende op fonnen.

De achterste rij moest op un bank staan, sudat Dave ut hele spul oversiën kon en de singers Dave ók goed siën konnen fansels.

Hést um. Twee keer anderhalf uur op un bank staan, terwyl ast geen poat fersette konst, want die bank was noch smaller, dan at maat 45 lang was.

Ut was dur wel altyd ferrekte geselluch. Met in ut skoft un pilske of un jonkje, met foar de geheelonthouers un friske of su.

Kees Poiesz, die’t faak un sigaarke bietste, terwyl su die dingen sels in u winkel ferkochten! Mar ja, die jonge had ut ók niks te rúm must mar dinke.

Dan hast de rokers, die in ut skoft noch gau un haal an un sjekje doën moesten, su wudden ut steegje in besjoerd, want binnen mochst niet roke.

At ut regende, waren disse mannen ok al weer gau binnen. Su begonen dan mar drank in te nimmen, want ast nou ferslaafd bist an ut roken of an u drank, dat maakt dan ók niks meer út.

Mar dur was wel un ander probleem, dur was geen húske. Nou hadden un paar knappe koppen dér wel wat op fonnen, su hadden un oud pisbakje op ut oufoerke fan ut froegere aanrechje setten, sudat ut measte bier syn plak wel weer fon.

Foar de rest was ut un avend billeknype. In die tiid hadden su hast al un bus vol leden, dus sun vijfenveertug man, dan kest wel begrype hoe ut ur an toe ging in dat kleine hokje.

En dan was dur ok noch geen ventilasie, sudat bier en switlucht de boventoan foerden.

Mar nou de technyk, Dave Tearny speulde eeste fiool en dat dee dur al fanou ut begin, dat helpt die Engelsen un bitsje over ut ferliës heen wat su op è Theems in ut ferleden leden hewwe teugen de Hollanders. Nou dat mut dan mar, Hans het um wel over dat ferdriët heen holpen salle we mar hope.

Nou was dat toch al Dave syn rechter haan, want die Engelsen doën un hoop links su at jim wete.

Dan ut singen, nou, dat gaat hatstikke goed, ut innimmen ok troues,-en dat kest de laatste tiid goed merke. Self ast u radio ánsest kest su hore en ast un goeie neus hest ok hast rúke.

Mar ut is su fergeven, want fan singen krijst nou iën keer un droge strot.

Al met al flikke su ut toch mar moai, om overal foaran te staan en trekke su un moai soat publiek. Selfs in Denemarken binne su bekend,- en dan foaral in Skägen, dat suwat droog leit at sij dur weest binne.

Su trede dér wel op met è Dubliners in ut foarprogramma, mar dat ken ok wel andesom weze, dér binne su wel us wat faag over.

Ok in Engeláán binne su al un paar keer weest, mar weges “seesiekte” ?? gane su dér niet weer su gau heen he’k begrepen.

Ut succes is die jonges wel gund hoar, mar su wurre dur wel un bitsje eigenwiis fan, fienst niet?

Nim nou die dure teatersjo die at su deur heel Frysláán houe, groate anplakbiljetten, groate stukken in è kranten en dan ok noch reklame op è televiesie.

Mar, eerluk is eerluk, su trekke wel folle salen met betalende besoekes en dér is ut wel om begonnen fansels.

Wisten jimme troues dat ur un tydsje un ledenstop weest het? Die was dur ok niet sumar hoor, dat had un goeie reden, dat sat nameluk su: Hoe meer at su optraden, hoe meer dust at su kregen, dat hef ik al eader útleid, mar wat doëne su nou! Su sette die dust om in aandelen Heineken.

Al die aandelen mutte fansels wel un plekje hewwe en dur mut goëd op past wurre.

Nou hewwe su dat as folgt oplost: Die aandelen hewwe su altyd bij hun en bij de measten kest dat ók wel siën.

Dat het iën nadeel en dat is dat su nou niet meer vijf rijen dik op ut podium staan kenne, mar noch mar vier rijen dik. Andes suden ju de achtersten niet meer siën kenne.

Dérom hewwe su ok die ledenstop dur toendertiid in goaid, want nou mutte su ut un è breedte soeke en de measte poadiums binne dér niet op berekend.

Su siën je mar weer, dat alles syn reden het.

Nou is’t wel su, dat sinds su bij de Oeletoeters introkken binne, ut dur ok niet beter op wudden is, al het ut wel as foardeel dat su deselde bierkraan brúke kenne.

Mar, eerluk is eerluk, ut singen leit dur niet onder, su singe noch altyd út folle borst hun liedsjes, werbij “Fries om útens” fansels un regelechte hit wudden is.

Troues de naam “Rolling Home” sal toch niet te maken hewwe met de mogelukhyd dat je su na ouloop fan un concert naar hús rólle kenne? Nee, dat sal fast niet.

Dur is troues goed nijs foar de mannen, su gane binnenkort ferhúzen naar un lokaasje an de Franekerfaart. Ut is de foarmalige Conventskoal, un prachtug plekje foar de mannen.

Fanou disse plek wens ik jim allemaal ( vier rijen dik ) heel veul succes.

 

Cees Veenstra.

 

Noot: Jim hewwe ut fansels al lang begrepen, ik hef ut ferhaal over disse mannen behoarluk overdreven. Ik mut dit dur wel bij skriëfe, andes bin ik in è stad niet meer feilug.