Sundagse konsternaasje achter ut orgel in Goenga.
Su at jim dink ik wel wete, binne de toetsen fan un kerk-orgel meastentiëds niet
hieledal fan ivoar.
Su binne fan hout, met un plakje ivoar der bovenop plakt. Su is ut ok in de kerk fan Goënga.
Su at we ok wel wete, hewwe de Legeanster kerken kosters, die ’t nauw betrokken binne bij de kerk.
Ok in Goënga wud ut kosterwerk met groate inset ferrichten.
Frou Afke de Groot, koster fan u kerk in Goënga kreeg te horen dat ur fan twee toetsen fan ut oargel, de opplakte plaatsjes ivoar loslaten hadden.
Mar omdat Afke un frou is, mar wel ferantwoordeluk is foar de kerk , had su an hur man fraacht at hij de plaatsjes dur weer op plakke wu.
Tuurluk wu hur man Jehannes dat wel even foar har en de kerk doën fansels.
Johannes docht gelyk an houtlym. Mar syn frou Afke sei dat ur ut beter met compenente- lym doën kon.
Dus Jehannes naar un “Doe ut self-winkel” om compenenten- lym- en thús kommen ging ur fol goeie moëd de toetsen fan ut oargel fast plakken.
Om seker te wezen dat ut spul goed plakke su, was dur royaal met è lym omsprongen, want docht Jehannes: 'Ut mut fansels goëd vast want andes falle su dur straks weer ou' en dat su hem niet overkomme fansels.
Toen Hindrik van der Meer ut sundachsmorrens sach, was ur mar wat bliid dat è plaatsjes op è toetsen weer su moai fast lymd saten.
Mar dat su ferandere toen ur beginne su met oargel speulen.
Ut dee blyken, dat deur de aktie fan Jehannes niet alienuch de plaatsjes op u toetsen weer goëd fast saten, mar ok de toetsen an weerssyden fan è gelymde toetsen saten dur an fast plakt.
At Hindrik op iën toets drukte, deden de toetsen an beide syden ok met.
Dat dit geen gehoar was ken iederiën begrype, mar su flak foar de kerkdiënst
was ut groate paniek fansels.
Hindrik besocht de “goeie” toets fan de “kwaaie” te skiëden. Derfoar was wat skerps noadig, mar met un autosleutel wu ut niet lukke om de toetsen los te krijen.
Hindrik wat paniekerig de trappen del fansels en roepend naar Afke: “Hewwe jim hier ok un mes of wat andes dat skerp is”. Nee dus!
Afke, ok wat in paniek, mar goed bij de tyd, skoat Piet Fokkens an, die’t krekt ut foarportaal in stapte: “Piet, hest tou ok un mes in u búse?” Wel nee, seit Piet, “ ik bin geen terrorist!”.
Hindrik ging de kerk weer in en skoat de iën na de andere an met è fraag ot su
ok un mes bij hun hadden. Mar dur was geen “terrorist” anwezuch in è kerk.
Mar Symen Jellema dan, sei dur iën, die het altyd un mes in u búse.
En ja hoor, Symen had un mes in u búse, fan ut ouwerwetse merk 'Herder'.
Doe’t Hindrik de toetsen met succes los sneden had, moest ur noch lache om wat Symen toen seit had: “Mijn Herder is mijn redder”. De kerkdiënst kon beginne.
Ut ut ferhaal in ‘t Fries fan Hindrik van der Meer út Goënga.
Deur Cees Veenstra over setten in ut Sneekers