De “ferdwenen” bromfiets fan Markus van der Meulen.    Cees Veenstra

We waren fan die opskoten jonges fan un jaar of 16,  17. Ik hef ut dan over de jaren ’66 en ’67 fan è forige eeuw. De measten fan oans waren krek bij de baas en hadden dus de beskikking over un paar lúzige búscenten. Ut loan wat we ferdiënden zal om en nabij de vyftien gulden in è week weest hewwe. Ut búsgeld wat we in è week kregen un gulden tot één gulden vyftug, meer kon ut niet lije. Un pilske koste 30 cent en un bioscoopke 35 cent, loge nekkramp dus helmaal op è foarste rijen. Ut was de tiid dat je wat naar de meiskes-  mokkelsjes op syn Sneekers- om begonnen te siën. Dat was bij foarkeur wat heen en weer geslenter op è Oasterdyk, un stukje Wyde Burgstraat en werom bij ut Skaapmerkplein. Dat was su omgefeer ut “jachtgebied” fan oans as opslúpte jonges. De meiden deden ók hun úterste bêst om dur su moai mogeluk ut te siën. Hoge hakken en un moaie Pettycoat om è billen. Dur sal vast en seker deur de meiden thús ok nog wel wat skilderwerk an foaraf gaan weze.  Nou mut ik sêge dat è Sneeker mokkelsjes dur over ut algemeen wel weze mochten. Ut was noch in è tyd dat we zaterdagmorrens noch werke moesten en dan ok noch wel tot één uur. Dan gau naar hús, ete en wasse- un douche hadden we toen noch niet- en dan de kreaze kleren an. Fansels ut haar met un klodder brillantine eerst wel even in een kuif op è kop sette. Dat ging su in die tiid en neffes mij is dur wat dat betreft noch niet een soad feranderd. Foar oans pilske gingen we naar Tante Ans naast ut postkantoor an ut Leeuwenburg, of naar snackbar en lunchroom Lageveen op ut Groatsaan. Freerk, de oudste seun fan Lageveen was toen de útbater fan ut spul. Seun Geert ston dan faak in de snackbar in ut hiette vet te roeren om de patat gaar te krijen.
We hewwe noch un moaie grap beleefd bij de kroeg van die Tante Ans, dat ging as folgt:
We waren met een groepke jonges voor un pilske in dat kroegje del streken. We, dat waren
Markus van der Meulen, Hiele Veltman, Watze de Vries, Piet de Jong en skriever dezes Cees Veenstra.
Nou was Markus un flink ut u klúten wassen boereseun die un grys Batavus bromfietske had. Ut beesje ston foar de kroeg parkeerd, te wachten tot syn baas um weer gebruke moest. Binnen sat Markus met syn maten en had al un glaske bier op. Hij sú even un “grapke”úthale met un paar jonges die an è bar saten sei ur teugen oans. Dat ging as folgt, Markus stapte op iën fan die mannen ou en sei: Hé vriend, ik krij nog altyd un pilske fan dij.
De jonge sach Markus an met un blik fan wat wil die nou fan mij, mar bij nader insiën leek ut um ferstandich om Markus mar un pilske te geven. Dat was altyd  beter as ruzie met disse fors ut de klúten groeide  boereseun. Markus gniësde om ut foarfal en kwam met syn pilske in è haan weer op oans tafelsje ousetten. Later herhaalde hij dat keunsje noch un keer. 2 pilskes foar niks, dat hat ur um mar moai flikt, dat skeelde weer 70 centen. De jonges bij de bar hadden genoeg fan Markus syn “afpersing” en ferlieten met stille trom ut kroegje fan Tante Ans. Un skofke later fonnen wij ut ók welletjes en besloaten om naar hús te gaan. Nadat we oanze jassen antrokken hadden gingen we naar búten om op hús an te setten. We woanden op Markus na in ut Sperkhem, maar Markus woande an de Lemmerdyk, fan- dêr dat ur op syn brommer was. Brommer??, dur was geen brommer te siën foar de rúten fan de kroeg. Mar dêr had Markus ut beestje wel stald en op slot setten!!
Ut wudde soeken naar de gryze Batavus, suden su um stoalen hewwe, of súden su um erges heen sleept hewwe om Markus un hak te setten? Ut was even soeken, mar de waarhyd was dichtbij. De jonges die deur Markus “dwongen “waren om op de pilskes te “trakteren” hadden Markus mooi te pakken nomen, want wat bliekte: Ut gryze Batavuske fan Markus hadden su moai langs de wal in u Wip sakke laten.
Ut motorblokje was hast in u drek ferdwenen. Met elkar hewwe we ut karke weer bij de wal ophesen en tot oans ferbazing wu ut wonder op wielen ók noch startte. Markus kon licht ánskoten op syn tweewielerke naar de Lemmerdyk. Hij su um foartaan wel eerst bedinke foardat ur weer pilskes an onbekenden ou troggelde.