De fabrieksdirecteur Cees Veenstra
Syn fader was as jongkerel- nadat ie self eerste bij de dorpssmid werkt had- foar um sels begonnen. Hij had un klein bedryfke stichten in un dorpke in è buurt fan Sneek. Hij dee wat laswerk foar de boeren in de omgeving van ut dorp, mar had ok wel us un klusje foar meensen in è stad. Hij skarrelde stiekum weg wat foarút en ut bedryfke groeide, sudat al un knecht an nimme kon. Met sien knecht dur bij , kon hij ok de al wat grotere klussen an nimme. En su groeide ut bedryf weer un klein bitsje. Ok kreeg de man steeds wat meer werk in è stad, wat um beslúten deed om un werkplaatske in Sneek te bouwen. Dat bleek un goeie keus, want toen kreeg ur noch meer werk, en meer werk is meer personeel.
Ut bedryf groeide as un spreekwoordelijke koal.
De werkplaats was al gau te klein, dus moest ur weer naar un groatere onderkommen útsiën wurre. Ut wurde weer nieuwbouw, mar dan gelyk un heel stuk groater. Ut wudde un fabriek. Su maakten op ut laatst hast fan alles foar andere bedryven, su as complete machines en onderdelen hierfoar. Sterker noch, su begonnen foar bedryven in ut bútenláán te werken. Exportere hiette dat. Mar toen ut bedryf op syn hoogtepunt was, was de baas- en oprichter- inmiddels un ouwe man wurden. Hij liep teugen de vijfenzestig en fon ut de hoogste tiid wurden om dur un punt achter te setten. Syn enigste seun die al foar de saak werkte moest de saak mar overnimme. En su gebeurde, de seun wudde de nije “directeur”.
As kersferse directeur fon ur dat er nieuwbouw pleegd wurre moest. Hij fon ut bedryf wat gedateerd.!! Dus kwam ur un noch groatere fabriek, nije machines en noch wat personeel dur bij. Tuurluk mocht un nije en foaral duurdere auto niet ontbreke.
Ut bedryf moest wel “útstraling” hewwe fansels.Ok liet hij un groat nij hús bouwe op un moai fors kavel an è rane fan è stad en an ut water fansels. De nije directeur gong regelmatig even út eten met syn nije klanten, rookte un goeie sigaar, had naast een lieve vrouw ók noch un leuke vriendin en sag ut helemaal sitten.
Of: Miskien toch niet helemaal!!.
Hij groeide út syn maatpak en kwam hast niet meer fan syn kont in ut privé kantoor, wer hij um terug trekke kon as hij fon dat hij ut te druk had.
Un tukje doën dus. Hij had ók su veul personeel, dat hij niet iëns wist wie dur bij um werkten. Hij had al un tydsje wat minder aandacht foar syn klanten, mar ok foar syn personeel.
Ut ging stiekum an ók wat minder met è saak.
Dat kreeg ur te laat in è gaten
Hij su um nou toch us even op è werkvloer siën late. Nadat ie bij un paar werknimmers un praatsje maakt had, kwam ur bij un man die ston te lassen. Wie binne jou?, froeg de directeur. En, werke jou hier al lang froeg hij an de man. Ik hiet Jan Werkman, zei de man en ik werk hier al 38 jaar. Ik bin hier al fanou de ambachtskoal an ut werk. Hoe oud binnen jou dan nou, vroeg de “directeur”. Ik bin nou 53 zei de man. Oh, zei de directeur. Dan salle jou ok wel hoort hewwe dat ut momenteel wat minder gaat nim ik an? Ferder zei de man niks en liep ferder deur de werkplaats van de fabriek.
Op ut eind fan è maand had de lasser un briefke in syn loansakje met de mededeling dat hij samen met noch 3 maten syn ontslag
tegemoet siën kon. Ut lúde as folcht: “Geachte werknemer, door toenemende automatisering- en terug lopende orders- kunnen wij u- en enige van uw collega’s- helaas niet meer plaatsen binnen onze bedrijfsactiviteiten. Dit betekent dat er voor u na week 45 geen plaats meer is binnen ons bedrijf.
Wij wensen u veel succes met het vinden van een nieuwe werkkring”.
DE DIRECTIE.
De lasser skoat helemaal in è stress en raakte overspannen fan de mededeling. Dérdeur raakte die in de siektewet en begon toen ie thús sat noch meer te piekeren. Hoe moest ut nou met ut aflossen van syn hypotheek en ut skoalgeld foor syn kienders? Ut was al su ferrekte moeiluk om de endsjes an elkaar te knopen met ut loantsje wat ur ferdiende. Geen iën die um helpe kon. Hij is nou werkloas en noch steeds overspannen. Dinkt, dat ur op syn leeftyd noait meer an ut werk komt.
Dat sal foar hem ok ferrekte moeiluk wurre.
En syn ouwe baas, de “directeur”?.
Die is um allang fergeten. Die het ut feul te druk met “syn” saak.
De fabrieksdirecteur Cees Veenstra